Vesna Afrodyta de Chaves

Vesna de Chaves

Imię:
Vesna Afrodyta (ale woli po prostu Vesna)
Nazwisko:
de Chaves
Płeć:
kobieta
Wiek:
17 lat
Wygląd:

Vesna jest zdecydowanie nie podobna do żaaaadnej Hiszpanki. Mimo, iż jej mama była obywatelką tego kraju, urodziła się w nim i wychowała, jej córka (Vesna de Chaves) nie jest zupełnie do niej podobna. Jedyne co mogłaby ją łączyć z typowym mieszkańcem, to lekko ciemniejsza karnacja (która i tak wpada w oliwkowy kolor).
Jej źrenicę otacza jasnoniebieska tęczówka, której uroku dodają ciemne, długie rzęsy. Wielu mężczyzn wykręcało głowy, za ową damą, ale ona nawet nie zawracała sobie tym głowy. Zgrabny nosek, usłany jest cieniutkim woalem piegów - co niesprawiedliwie dodaje jej jeszcze więcej wdzięku! Delikatne kości policzkowe, podkreślone małą warstwą różu. Usta dość wąskie, prawie zlewające się z jej karnacją. Panna de Chaves czasem lubi je udekorować krwistoczerwoną szminką.
Nie za wysoka dziewczyna, co nadrabia swoimi prostymi długimi nogami. Szczupła o dobrze zbudowanej sylwetce. Zawsze gdy chce pokazać swoją wyższość, prostuje łopatki, głowę unosi dumnie jak paw i maszeruje przy wszystkich.
Kocie ruchy to coś co kocha! Kiedyś ćwiczyła gimnastykę i wiele z niej wyniosła, szpagat w górze to nie problem, mostki, salta, czy przewroty, dalej, dalej moje koty!
Najczęściej nosi czarny podkoszulek, na który wkłada przeźroczystą i przewiewną koszulę. Na nie naciąga spodenki z wysokim stanem. Do tego buty na grubym, wysokim obcasie (tak zwane lity) i git! Nadgarstki ozdabia masa bransoletek. Lubi naszyjnik z motywem krzyża. Czasem nakłada sukienki delikatne i zwiewne w kolorach pastelowych - no i jak zawsze wygląda nieziemsko.

Rodzina:
Oh, tu nie ma co opowiadać. Vesna wywodzi się ze starego bogatego rodu, o którym każdy choć raz w swoim życiu słyszał. Jej ojciec wraz z matka prowadzą, a raczej mają sieć pięciogwiazdkowych hoteli.
Matka: Veronica de Chaves - temperamentna kobieta, która chciała wychować córkę na sympatyczną i troszczącą się o innych dziewczynę.
Ojciec:
Victor de Chaves - zdecydowanie obdarzający Vesnę swoim charakterem. Poszła w niego bez dwóch zadań. Szanowany wśród ludzi, czasem nawet budzący postrach. Gdy się go dobrze pozna, jest zupełnie inny.
Oczywiście jej rodzice także mieli super magiczne moce. Ojciec - potrafił wywrzeć wpływ emocjonalny na innych, a mama potrafiła kontrolować wodę i ją tworzyć. Rodzice zawsze znali przyszłość ich pociechy i wiedzieli, że o normalnej szkole nie ma co marzyć.
Lecz Afrodyta nie do końca wie, na czym jej moc polega.
Historia:
Dziewczyna nie miała dramatycznych wspomnień związanych z przyjazdem do szkoły. Oboje rodzice zdecydowali, że tak będzie najlepiej dla nich wszystkich.
Rodzice wychowywali ją w miłości i twardą ręką. Vesna wiedziała jak daleko może się posunąć, a jednocześnie zniszczyć przeciwnika.
Rodzice zapisali ją na dodatkowe lekcje języka francuskiego, gdzie z wielkim oporem udawała się co dzień. Jedyne co sprawiało jej radość z innych zajęć nieobowiązkowych, jest faktem, iż mała Vesna chodziła na zajęcie gimnastyki. Jest wygimnastykowana.
Gdy Wiesia poszła do pierwszej klasy, wiele się wyjaśniło, a za razem nic. Bowiem rodzice zorientowali się, że ich mała córeczka nie jest normalna (jak to określiła Veronica, a wcześniej jej matka, gdy okazało się, że Verama moc). Przedmioty na lekcjach zaczęły spadać - dziwnym trafem - z półek, wazony tłukły się, a okna wybijały pod wpływem zetknięcia z 'tajemniczym' kamieniem. Niczego nieświadoma mała dziewczyna, za każdym razem, gdy to się działo, wraz z innymi dziećmi panikowała, kiedy nauczyciele czynili dokładnie to samo.
W dzień, w którym Vesna bardzo źle się czuła i nie poszła do szkoły, rodzice upewnili się w swoich podejrzeniach: de Chaves leżała na łóżku. Była bardzo słaba i nie miała siły wstać. Nikt szczególnie nie zwracał uwagi, na zachcianki dziewczynki, gdyż matka uznała, że lepiej będzie, jak zostanie w łóżku i wypocznie, niż zajmować miałaby się niepotrzebnymi sprawami. Vesna tak bardzo chciała dostać swoje kredki, że jak dziecko uwierzyła, że ma jakąś moc (gdzie wcale się nie pomyliła). Skupiła całą swoją uwagę na jednym przedmiocie. Cały świat przestał dla niej istnieć i liczyły się tylko kredki (heh, jak to dziwnie brzmi). Nagle przedmiot poderwał się z biurka i niczym ptak wylądował na jej kolanach. Reakcja rodziców byłą nieziemska. Matka upuściła filiżankę z gorącą herbatą, która rozlała się po wypolerowanej posadzce. Ojciec prawie zemdlał i do końca nie wiadomo, czy telefon znajdujący się w jego dłoni nie miał posłużyć do powiadomienia wszystkich organów bezpieczeństwa. Co zrobiła mała Wiesia? Nic. Rechotała jak głupia, trzymając piórniczek w drobnej dłonie. Nawet zapomniała, że jest chora. Niczym motylek wyleciała z łóżka i podskakując na raz to innej nodze śpiewała: "Jestem czarodziejką, jestem czarodziejką!". Dopiero potem stwierdzili, że jest chora psychicznie. Chyba nie potrafili tego inaczej wyjaśnić. Ironia, prawda? Przecież sami tacy byli... a może to miał być komplement?
Kilka lat później, gdy Wiesia była już w czwartej klasie podstawówki, zaczęła nie lubić nauczycieli... każdy kiedyś tak ma, ale ona miała dopiero dziesięć lat.
Weszła do sali od wychowania fizycznego. Jako wygimnastykowane dziecko, lubiła rzecz jasna gimnastykę, której pani nauczycielka nie praktykowała. Zamiast tego uczyli się jak odbijać piłkę (zaiste interesujące zajęcie dla czwartoklasistów). Zaczęła się rozmowa na temat nauczania. Vesna jako młoda dama, spokojnie tłumaczyła nauczycielce, w imieniu całej klasy, że wolą ćwiczyć przewrotny i trenować szpagaty, niż odbijać piłkę o ziemię, czy o ścianę. Lecz wuefistka była nad wyraz stanowcza w tym co mówi. De Chaves bardzo się nie spodobało, że zamiast przeprowadzić normalnej rozmowy, nauczycielka wolała krzyczeć. Dlatego też, mała dziewczynka, pragnąca uświadomić pani, że gimnastyka nie jest zła, nieświadomie 'zajrzała jej do głowy'. Najpierw wuefistka złapała się za skronie, nie wiedząc co się dzieje. Wykrzywiała się pod różnymi kątami, aż w końcu upadła na podłogę. Krzyczała, płakała i prosiła aby ten ból wreszcie się skończył. Spanikowane dzieci wybiegły z sali, ale tylko Vesna stała obok i zupełnie nieporuszona przyglądała się cierpiącej nauczycielce. Jedyne co powiedziała "Powinna była pani się ze mną zgodzić..." uśmiechnęła się i w podskokach opuściła szkołę. Pani D., więcej nikt nie ujrzał. Ciekawe co się z nią stało? Jedni mówią, że zwariowała i siedzi w wariatkowie, inni, że po prostu odeszła bo nie miała ochoty użerać się z bandą dzieciaków.
Gdy rodzice Vesny dowiedzieli się co zaszło w miejscu edukacji, natychmiast poszukali miejsca dla ich córki. Kiedy przeglądali różne oferty znaleźli ulotkę o szkole dla dzieci 'utalentowanych'. Bez namysłu w tempie natychmiastowym podjęli decyzję o zawiezieniu tam swojej córki. Wybaczyli sobie wszystkie kłótnie inne nieprzyjemne sprawy, po czym obiecali córce, że będą ją odwiedzać tak często jak będą mogli.
Zaczęło się nowe życie. Afrodyta szybko zyskała sympatię młodzieży jak i nauczycieli. Gdy światła świeciły, była wzorem do naśladowania, lecz co się działo gdy gasły? Rządziła ludźmi, a oni jej słuchali. Nie nie lubili jej, wręcz przeciwnie. Wiesia wzbudzała w nich sympatię. Miała kilka swoich przyjaciółek z którymi spędzała czas i pokazywała się na różnych uroczystościach. Pozwólcie, że powtórzę: ona rządzi tą szkołą - KRÓLOWA PSZCZÓŁEK.

Zainteresowania: Interesuje się czarną magią i jest w tym bardzo dobra.

Charakter:
Coś co charakteryzuję Vesnę to spryt. Zastanawiając się dłużej można przypisać jej wiele cech zwierzęcych. Małpa - tak przynajmniej myślą osoby, które przypatrzą się jej zachowaniu z boku i zaczną gadać. Gdy Wiesię coś zrani nie da ponieść się emocjom i nie zrobi wielkiego widowiska, z różnymi efektami specjalnymi, aby ludzie mieli na co popatrzeć. Ona poczeka. Cierpliwość - to druga ważna cecha, która ją charakteryzuję (przynajmniej w przypadku zemsty). Bowiem ona, może przyjść po dłuuuugim, dłuuuugim czasie, w najbardziej nieodpowiedniej chwili, momencie i czasie. Lecz gdy chodzi i różnego rodzaju zachcianki młoda Hiszpaneczka nie wie co to oznacza zwrot - "poczekaj".
Gdy kogoś nie lubi, nie będzie obchodziło ją co ta osoba czuje. Może cierpieć, płakać, krzyczeć, a Vesna usłyszy jedynie cichy proszący szepcik, który nic nie będzie dla niej znaczył. Jest to osoba bardzo ambitna i gdy czegoś chce, dotrze do tego w determinacji, nawet po trupach.
De Chaves lubi rozstawiać ludzi po kątach. Szczególnie, gdy przygląda się temu ktoś, na kim jej zależy.
Jej zadarty nosek nie raz wprowadził ją w nie lada kłopoty. Nie ma co się oszukiwać - Vesna lubi być na szczycie, mieć co jest do wzięcia, wygrać wszystko, albo zniknąć. Dlatego też, gdy jest okazja do kłótni, dziewczyna lubi pokazywać swoje ostre pazurki, ale zazwyczaj nie sama. Nie lubi zostawać po stronie, gdzie wieje pustą - stoi tam, gdzie stoją inni. Choć zazwyczaj działa to tak, że inni stoją tam, gdzie stoi Vesna. Proste.
Vesna de Chaves nie lubi łez. Nienawidzi mięczaków i sama tak owym nie jest. Jasne - zdarza jej się płakać, lecz gdy już to czyni, nigdy nie publicznie. Co ludzie by sobie pomyśleli? Tak wpływowa osoba się rozkleja? Okazuje się jedynie marionetką, pociąganą przez sznurki społeczeństwa, tańczącą, kiedy gra muzyka? O nieeeee! I dlatego Afrodytka udaje Ms. Rocky.
Dziewczyna jest mistrzynią ciętej riposty i sarkazmu. Można by powiedzieć, że Czak Noris uczył się od niej. Jest nie miła dla ludzi, owszem, ale tylko dla tych, którzy baaaardzo wyprowadzili ją z równowagi. Szanuje osoby, które mają swoje pasje i swoje zdanie. Gdy ktoś jej się sprzeciwi, to trzeba zgadywać, czy będzie go za to szanować czy próbować zniszczyć.
Gdybym miała ją do czegoś porównać, zdecydowanie uczyniłabym to obarczając ją mianem KRÓLOWEJ PSZCZÓŁ. Lubi rządzić całą szkołą i nawet jej się to po części udaje.
Może dość już negatywów?
Vesna de Chaves ma swoją jedną jedyną przyjaciółkę. Nie taką, która gdy tylko nadarzy się okazja leci z tobą jak na skrzydłach, a kiedy zaczniesz opadać jest jak niepotrzebny balast. Dziewczyna jest dla swojej BFF zawsze pomocna, gdy coś jej nie wyjdzie stara się jej pomóc. Tłumaczy przeciwności losu, (tu uroda idzie w parze z inteligencją) które bohaterce dość często się przytrafiają. Afrodyta jest taką osobą, że gdy zna kogoś naprawdę blisko, można powierzyć jej największe sekrety świata.
Ogólnie jest osobą miłą, lecz mająca swoje humorki i poglądy na dany temat, których nie zmieni.
Jej faworyzowane powiedzenie brzmi "Miarą twojej siły jest siła twoich wrogów".

Największa wada:
można by tu wymieniać i wymieniać, lecz jakakolwiek ona by nie była to i tam działa na korzyść panny de Chaves.

Inteligencja: 6
Łatwość nawiązywania kontaktów: 4
Siła mocy: 9
Alchemia: 1
Odwaga: 3
Zielarstwo i opieka nad zwierzętami: 1
Spryt: 4
Sprawność fizyczna: 7

Verona Harthengoll

Karta bardzo ciekawa i widać, że się nad nią napracowałaś. Mam tylko jedno zastrzeżenie. Uczniowie, którzy dopiero co przybyli do szkoły, nie znają swoich mocy i nie mogą ich używać. W karcie napisałaś, że Twoja postać już zna swoją moc i potrafi nad nią zapanować. Popraw, wstaw zdjęcia i będzie akcept.

Teraz akcept!