Ogród cmentarny

Tate Harris

- Powiem co, co usłyszałam. Ale do tego przydałoby się trochę pogodniejsze miejsce niż cmentarz. Możemy iść gdzieś... do pokoju wypoczynkowego na przykład? - Chłopak pokiwał twierdząco głową, wbijając wzrok w biały śnieg, który skrzypiał cicho pod ich butami.
-Jaka jest? - Mruknął cicho słysząc pytanie Tabithy. - Odkąd, no wiesz... Odkąd wróciła, raczej się nie zmieniła jakoś specjalnie. Może częściej się uśmiecha i jest milsza dla ludzi. Spokojna, opanowana. - Chłopak wzruszył ramionami wymieniając kolejne przymiotniki. - Zawsze taka była. - Blondyn wsłuchał się w nieprzerywaną ciszę zauważając, że dotarli już do budynku szkolnego. Następnie ich kroki powędrowały przez korytarz, krocząc w kierunku jednego z pokoi.
Do: Pokój wypoczynkowy.